Το ποδόσφαιρο δεν είναι απλά ένα σπορ. Είναι ένας καμβάς πάνω στον οποίο ιχνογραφείται η ιδιοσυγκρασία ενός λαού. Κι αν κρίνει κανείς από τον εθνικό μας καμβά, ο έλληνας διαπρέπει και στη ζωγραφική! Από μικρό παιδί αναθρέφεται με ζαχαρούχα γάλατα. Υπερβουτυρωμένες δόξες και διακρίσεις παχαίνουν και παραμορφώνουν το εγώ του. Το παιδάκι μαθαίνει ότι η νίκη είναι το παν. Πριν μάθει να κλωτσά το τόπι έχει μάθει ότι είναι Ολυμπιακός, ΠΑΟ ή ΑΕΚ. Ίσως έχει ήδη ως βρέφος αποκτήσει το πρωτοσέλιδό του σε οπαδικό φύλλο φασκιωμένος με τα ποδοσφαιρικά κασκόλ και τη βλακεία του πατέρα του. Γαλουχημένος με δόξες και γιρλάντες, ο νεοφώτιστος οπαδός θα μάθει να "αποθεώνει" (ω θεέ μου τι σκυλευμένο ρήμα) και να δικάζει. Τα οπαδόχαρτα θα του διδάξουν ότι ο οπαδός έχει πάντα δίκιο, ότι έχει το αλάθητο ένστικτο και το δικαίωμα όχι μόνο να επικρίνει αλλά και να προπηλακίζει. Αυτοανακυρήσσονται σε αθλητικούς εισαγγελείς και εν ονόματι του οπαδού όχλου απαιτούν απολύσεις, συγνώμες, τιμωρίες και εκδικήσεις.
Πόσο διεφθαρμένη νοοτροπία έχουμε τελικά; Δεν μας αρκεί η κριτική επί παντός κινούμενου ή ακίνητου στόχου. Θέλουμε να νιώθουμε πάντα νικητές κι όταν κάποιος μας στερήσει το "δικαίωμα" αυτό οφείλει να το πληρώσει με τίμημα δυσανάλογο. Αυτός ο γελοίος βαυκαλισμός περί φιλοτίμου της φυλής λιώνει σαν καραμελίτσα και κολλά στα εθνικά μας μουστάκια μέσα από τον δημόσιο και πάνδημο ηθικό προπηλακισμό του "ενόχου" προπονητή ή ποδοσφαιριστή. Κι όλα αυτά, όπως όλα άλλωστε, με αφορμή μια σφαίρα που κυλά.
update 5.11.08
Οι φυλλάδες σήμερα είναι σε mode "αποθέωσης". Ο άχρηστος "βοηθός" μετατράπηκε δια κωλοτούμπας άνευ φοράς σε ημίθεο. Κι αν το θυμικό του οπαδού δικαιολογείται να κάνει στιγμιαίους κύκλους, ο τύπος δεν έχει την δικαιολογία της αυθόρμητης αντίδρασης. Πρόκειται για κωλοτούμπες κατ' επάγγελμα.
2 σχόλια:
Αντε να πείσεις μετά τον ηττημένο ότι η αξία του έδωσε την νίκη στο νικητή.....Ασε την καταφυγή στη ποδοσφαιρολογία για να εκτιμηθούμε ώς πολιτικά ουδέτεροι, ενω βράζει και ζέχνει το σύμπαν γύρω μας.
Το τσιγάρο τόκοψες ,μάστορα, γράψε μου κάτι παρήγορο και γιορτινό.
Καλή χρονιά νάχουμε, φευγει ένα δίσεκτο ας πουμε έτος.
Τι να γράψω Διόνυσε και τι να πω; Σάμπως δεν έχει πολιτικό περιεχόμενο, δεν είναι πολιτική στάση η τάση του καθενός να δικαιώνει εαυτόν και να διαμαρτύρεται κατά πάντων; Η στοίχιση κάθε γεγονότος, ανάγκης και οπτικής πίσω από το "εγώ" είναι ο καϋμός του τόπου κι έχει καλλιεργηθεί εντέχνως από όσους χαϊδολογούν διαρκώς τον κακομαθημένο έλληνα και τον έχουν μετατρέψει σε αδιάφορο και μαλακισμένο τσογλανάκι.
Το κάπνισμα τό 'χω κόψει και ξαναρχίσει τρεις φορές. Είμαι αδύναμος χαρακτήρας (μάλλον με έχουν χαϊδολογήσει πολύ).
Δημοσίευση σχολίου